Als Workawayer – iemand die vrijwilligerswerk doet over de hele wereld – kom ik op de meest bijzondere plekken en ontmoet ik mensen die mijn kijk op het leven steeds weer verruimen. Overal zijn er gastvrije en bevlogen mensen die vrijwilligers uitnodigen om te komen helpen. Zo schreef ik ooit met een team van andere vrijwilligers een Sri Lankaans kookboek, werkte ik in een prachtige tuin op Sicilië, schilderde ik muurschilderingen in Bali en zette ik samen met lokale partners gemeenschapsprojecten op in Oeganda.
Dit keer lonkte Marokko – een land vol kleur, geur en contrasten. Dankzij Workaway kon ik bij drie totaal verschillende hosts terecht: midden in de bruisende medina van Fes, in een elegante villa in Casablanca, en ten slotte diep in de woestijn, waar ik werd verwelkomd door Ibrahim en zijn gezin.
Een Warm Welkom in de Woestijn
Ibrahim behoort tot het Berbervolk, of Amazigh zoals ze zichzelf liever noemen – wat “vrije mens” betekent. Hij is een gecertificeerd gids die Engels, Frans en een beetje Spaans spreekt, en organiseert onvergetelijke tochten door de woestijn. (Zijn website: cimesetdunes.ma).
Samen met twee andere vrijwilligers – een vrolijke jonge vrouw uit Polen en een enthousiaste, grappige Japanse – ging ik met Ibrahim op pad voor een tocht van drie dagen en twee nachten. En wat een ervaring was dat!
De Magie van de Sahara
Stel je voor: urenlang rijden door dorpen met rode lemen huizen, terwijl de hitte zachtjes trilt boven de aarde. En dan plots die eerste aanblik van de dromedarissen – niet kamelen, want, zoals Ibrahim lachend uitlegde, “die vind je alleen in Mongolië.”
Het moment dat je op hun rug zit en ze met een golvende beweging opstaan, vergeet je nooit meer. Eerst word je naar voren geslingerd, dan naar achteren, en dan… zweef je bijna, hoog boven het zand, met een adembenemend uitzicht over de uitgestrekte vlakte.
Tegen zonsondergang bereikten we ons eerste kamp. De lucht kleurde diep oranje en rood, de stilte werd alleen doorbroken door het zachte blazen van de dieren. Adembenemend is nog zacht uitgedrukt.
Tijdloos en Verstild
De dagen daarna verliepen in een heerlijk rustig ritme. We wandelden over duinen, reden op dromedarissen, spotten Oryxen en struisvogels, en genoten van het rijden in een 4x4 die soepel over de zandduinen gleed. ’s Avonds aten we heerlijke tajines, maakten we met elkaar Berbermuziek bij het kampvuur en keken we naar een fonkelende sterrenhemel die je nederig maakt.
Wie wilde, kon buiten slapen – op een matrasje, onder een deken, op de top van een duin. Daar, onder een hemel vol sterren, voelde ik me even één met alles om me heen. Hemels.
Echte Verbinding
Hoewel de tocht duidelijk is opgezet voor reizigers, voelde het op geen enkel moment toeristisch of gemaakt. Integendeel: het was puur, hartelijk en magisch. Ibrahim en zijn familie gaven ons het gevoel echt welkom te zijn – niet als klant, maar als gast.
Wat een voorrecht om zo’n land te leren kennen: niet vanachter een hotelraam, maar via de mensen die er wonen, werken en hun leven delen. Dat is precies wat Workaway voor mij zo bijzonder maakt.
Of ik het zou aanraden?
Absoluut.
Een reis door de woestijn met een warm hart, nieuwe vrienden en een open blik – dat is een ervaring die je niet vergeet.
